انسولین ، نوارهای تست قند خون ، دستگاه های تست قند خون و سرنگ ها خیلی گران هستند. ننگ، ترس و باور های نادرست پیرامون درمان از موانع درمان دیابت هستند.
نوشته شده توسط : سید امیر حسین مدرسی نژاد
هزینه ، دسترسی به درمان و ننگ نابهنجار تمام موانع درمان دیابت در ایران هستند
دسترسی به دارو ها و لوازم ضروری دیابت در ایران ایده آل نیست. انسولین، نوار تست، دستگاه تست قند خون، سرنگها و پمپ های انسولین خیلی گران هستند در حالی که لوازم دیابت در گذشته پوشش داده می شدند دسترسی تغییر پیدا کرده است. براساس گزارشی در سال 2017 نرخ دستیابی به ای وان سی زیر هفت برای بزرگسالان و کودکان دیابتی در مقایسه با سایر مناطق جهان و اجماع اهداف بالینی پایین هست.
افراد دیابتی در ایران از نظر اقتصادی رنج می برند. دارخانه ها انسولین کافی به دیابتی ها نمی فروشند در عوض این انسولین در بازار آزاد با قیمت بالاتر به فروش می رسد. گاهی اوقات خانواده ها ی کودکان دیابتی نمی توانند انسولین پیدا کنند. خانواده های بزرگسالان و کودکان مبتلا به دیابت تیپ یک ممکن هست 20 تا 30 درصد در آمد خود را صرف انسولین کنند این شامل تست های قند خون و سایر لوازم ضروری دیابت که گران نیز هستند نیست.
علاوه براین، ارائه دهندگان بیمه در ایران در حال کاهش حمایت های اقتصادیشان برای درمان دیابت هستند. دسترسی به انسولین محدود هست و خانواده های ایرانی که کودک دیابتی دارند این موضوع را با کاهش کربوهیدرات در رژیم غذایی کودکشان کنترل می کنند.
تحریم های ایالت متحده علیه ایران یکی دیگر از مشکلات برای مردم ایران هست.تحریم های اقتصادی اعمال شده به بانک های ایران واردات داروهایی مثل انسولین به ایران را کاهش داده است. برای برآوردن نیاز های دیابتی ها، ایران در جست و جوی یک راه برای تولید انسولین است.بعلاوه، این تحریم ها موجب کاهش دسترسی دیابتی های ایرانی به لوازم و درمان های جدید می گردد. بدون ابزار لازم مردم نمی توانند از درمان های جدید بهره مند شوند. مدیرت قند خون دشوار می شود. تحریم ها زندگی مبتلایان به دیابت ازجمله کودکانی که به دیابت مبتلا هستند را تهدید می کند.
،،
تحریم های اقتصادی برروی بانک های ایران واردات دارو هایی مانند انسولین را کاهش داده است. برای برآوردن نیاز های دیابتی ها ایران در تلاش پیداکردن راهی برای تولید انسولین است
موانع سلامت دیابت
متاسفانه سطح آگاهی خانواده های دیابتی پیرامون دیابت بچه هایشان پایین هست. توسعه ی آموزش و مفاهیم آموزشی مورد نیاز هست.
رسیدگی به والدین کار مشکلی است و اغلب ، به باورهای نادرست پیرامون درمان و مراقبت اعتقاد دارند. باورهای نادرست. باورهای نادرست شامل قطع انسولین هست چون درمانگران معتقدند که این کار کمک کننده است، که درواقع نتیایج خطر ناکی دارد.
تبلیغات دروغین زیادی در بستر شبکه های اجتماعی مختلف توسط بازاریابان محصولات ایرانی وجود دارد، که دیابت و اطلاعات دیابتی را تحریف می کنند.
برخی از متخصصان تغذیه به کودکان دیابتی دیکته می کنند که نمی توانند شیرینی بخورند! برخی از ارئه دهندگان، رژیم های غذایی کم کربوهیدرات را برای کودکان مبتلا به دیابت پیشنهاد می کنند. کودکان برای رشد خود به کربوهیدرات سالم نیاز دارند! در نتیجه، بسیاری از کودکان و نوجوانان دیابتی شرایط خود را پنهان می کنند و خیلی خجالت می کشند که در مورد دیابت خود به مردم در باره ی دیابت خود بگویند. این ننگ پیرامون دیابت باعث ترسیدن آنها می شود.
این مسئله جدی است زیرا این جوانان از تزریق انسولین و بررسی قند خونشان در مدرسه خودداری می کنند.
کودکان بزرگترین گنج ما هستند، بنابر این ما باید با رسیدگی به آنها، به آنها کمک کنیم.
دفاع و پیگیری در ایران
در هریک از استان های ایران سازمان های غیر دولتی (NGO) برای حمایت از همه بیماران مبتلا به دیابت وجود دارد. انجمن دیابت ایران ، انجمن اطلاع رسانی دیابت گابریک ، انجمن تسنیم دیابت ، انجمن دیابت مفتاح بخاطر پیگیری ها و فعالیت هایشان برای دیابتی ها مشهور هستند
این سازمان های غیر دولتی و مردم نهاد برای گرفتن پوشش بیمه برروی ابزار ها و تجهیزات پزشکی و همچنین کاهش هزینه ی درمان بخصوص کاهش هزینه ی انسولین و ابزار ها می جنگند.
سازمان های مردم نهاد، نیاز های آموزشی گرانبهایی را برای نوجوانان دیابتی تیپ یک و خانواده هایشان تامین می کنند. خدمات آموزش آنلاین ، و انواع آموزش های مختلف در مراکز درمورد دیابت برای خانواده ها ارائه داده می شود. گروه های دوستی جهت پشتیبانی اتوبوس های سواری (اتوبوس دیابتی) برای خدمات رایگان مانند تست های تشخیصی وجود دارد.
کودکان دیابتی نوع یک
محیا و ملیکا هردو شش ساله هستند، و انها مبتلا به دیابت نوع یک هستند که در ایران زندگی می کنند. محیا که در تهران هست و شش سال دارد ، از سن چهار سالگی دیابتی است. مادرش به ما می گوید:
"موقعی که محیای من به دیابت مبتلا شد، من نگران بودم بعد از یک ماه من تصمیم گرفتم بجنگم و بازگردم با افزودن دانش و تعلم بسیار پیرامون دیابتش. من هرروز در مورد دیابت می خوانم و تمام تلاشم را میکنم تا دیابتش را بخوبی قبول کند، اکنون او می داند انسولین دوست اوست و به راحتی از آن استفاده می کند"
ملیکا فقط به مدت شش ماه هست که دیابت دارد او در آباده یکی از شهرستان های استان فارس زندگی می کند. مادرش می گوید:
"ماسعی می کنیم دیابتش را بپذیریم. دیابت باعث شد ما شیوه ی زندگی خود را تغییر دهیم"
درجهان، بیش از میلیون کودک مبتلا به دیابت نوع یک زندگی می کنند و حدود درصد از کودکان نوع یک در خاور میانه هستند. دیابت نوع یک یا ذیابت وابسته به انسولین از ابتدای کودکی و نوجوانی ، یک بیماری خودایمنی است، مشخصه اش کمبود تولید انسولین و نیاز روزانه به انسولین می باشد انسولین برای بقا ضروری است حدود 4,985,500 دیابتی در سال 2017 در ایران وجود داشته اند. (طبق اطلس دیابت فدراسیون بین المللی دیابت)
تقریبا 11.5 درصد مبتلا به دیابت نوع یک هستند.کودکان مبتلا به دیابت نوع یک در تمام طول زندگی خود به حمایت نیاز دارند.
در سراسر جهان، 5 تا 10 درصد دیابتی ها ، دیابت نوع یک دارند و بیش از صد هزار کودک سالانه به دیابت مبتلا می شوند. دیابت نوع یک درحال افزایش است.
نویسنده از افراد زیر بخاطرکمک به جمع آوری اطلاعات برای تهیه ی این گزارش تشکر می کند:
اپیدمیولوژیست در مرکز تحقیقات دیابت یزد
آموزش دهنده دیابت در مرکز تحقیقات دیابت یزد
مدیر اجرایی انجمن تسنیم دیابت یزد
روابط عمومی انجمن تسنیم دیابت یزد
